6 mei 2017

bevrijdtdt

Bevrijdingsdag is een mooi ding;
ik word gek van de ellende die mensen in 40-45 moesten meemaken,
veroorzaakt door andere mensen.
En toch, en toch word ik nog steeds geconfronteerd met wat mensen elkaar aandoen.
In de wereld en op mijn vierkante meters.
Er zijn zoveel zaken waar je geen invloed op hebt. Ja misschien heel ver weg, dan duurt het ook nog eens veel te lang.
Altijd te laat.

Ineens ging een poes dood die ik met alle liefde die ik in me had tot een nieuw leven begeleidde. Tot zover lukte dat. Daarna ook. En ineens lag ze op vijf mei dood in de tuin van de buren.
Domme pech? Gif? Het is niet waar ik het voor doe.

Bevrijdingsdag moet iedereen vieren. Iedereen op zijn- of haar eigen manier.
Tot op zekere hoogte voel ik me bevrijd.
Voel ik me vrij. En dan trek ik een wenkbrauw op.
Kafkaëske omstandigheden staan de euforie vooralsnog wat in de weg.
Ik denk nog steeds veel te vaak 'Hé?' of 'Huh?.
En boos worden helpt niemand,
mijn boosheid gaat niet verder dan irritatie.
Kan je ook nog wakker van liggen te wezen, maar vooruit.

Verbazing is een mooi ding.
Maar vooral als het om de schoonheid gaat. Anders niet.

Dan is het gewoon zielig.

Peet - 22:26