Het gebeurt regelmatig dat ik op zaterdagavond hardop zeg van 'weet je wat? Weet Je Wa-hat? Ik ga maar eens op tijd naar bed!'
En dat zeg ik dan op zo een moment tegen niemand, want als er iemand zou zijn,... ja, dan zeg ik zoiets natuurlijk niet.
Niets is dan zo erg, ik herhaal NIETS is dan zo erg dat je vervolgens onder de frisgewassen dekbed-hoes schuift en de batterijen van de afstandsbediening zijn leeg. Terwijl ik altijd zo geweldig in slaap val als ik een keer van voor naar achter en weer terug heb gezapt.
Hoe deden mensen dat vroeger eigenlijk? Toen er nog geen afstandsbediening bestond? Of is de afstandsbediening uitgevonden toen mensen t.v.'s op hun slaapkamers gingen zetten.
Of juist andersom, dat ineens iedereen een televisie op een slaapkamer ging zetten en philips en sony enzo ging aanschrijven van 'zeg, kunnen jullie daar niet eens wat op bedenken, zeg!'
Nou.
En als ik zo begin te denken dan val ik natuurlijk nooit in slaap.
'De gordijnen moeten ook nog worden omgezoomd' denk ik dan.
Niet zomaar hoor, vooral omdat twee rode haarballen in kat-vorm met de rafels aan het spelen waren. En ze maakten steeds meer rafels. Waarna ze langs de rafels omhoog klommen, zo van wie het hoogst kon.
Katten zijn net mensen namelijk, die denken ook dat ze de eeuwige jeugd hebben en niet zwaarder worden.
'Hey, hou eens op!' sprak ik ferm doch voorzichtig vanonder het frisgewassen dekbed.
Want ik moest ze natuurlijk niet laten schrikken,
stel je voor dat ze met gordijnrail en al naar beneden zouden storten!
Al leek me dat op dit moment wel overzichtelijk.
Dan was het maar vast gebeurd.
Het volgend moment heb ik ze zuchtend allebei uit de gordijnen onthaakt en in de badkuip gezet.
Kraan een ietsje aan.
Vinden ze ook leuk en je hebt er niet zoveel last van dat ze de hele nacht gaan zitten kijken hoe het straaltje in het afvoerputje verdwijnt.
Ik heb de t.v. op een Olympische zender gezet.
Tenminste, dat denk ik want daar werd ik vanochtend mee wakker.
Om vier uur.
Na een onovertroffen samenspel
-ik zei 'dat wel-dat niet-dat-wel' en zij deed dat dan gewoon-
zit ik in een nieuw jasje.
Zit lekker!
Dank je
Gadies, x.
Het is heus niet zo dat er niets gebeurt hoor.
Welnee. Integendeel.
Merlijn heeft in groep drie een heus etui gekregen met viltstiften en kleurpotloden.
'Dat is mooi' zei ik, 'ik wil wel graag nieuwe tekeningen op de koelkast.'
Hij betwijfelt of hij daar tijd voor heeft:
'ik moet nu studeren, namelijk.'