Na een week van overdaad ben ik volledig mening-moe.
Ik heb geen film gezien want films snap ik per definitie niet. Diaseries ook niet trouwens.
De enige reden dat ik uiteindelijk een film ook nog eens al dan niet per ongeluk bekijk, is dat ik me uit meningen herinner dat dát een goede film is ‘die je gezien moet hebben’.
Dus ‘Pretty Woman’ en ‘Pulp Fiction’ heb ik gezien.

Ik heb respect voor de mening van iedereen. Vervolgens lijkt het me dan dat ik het ergens mee eens ben. Of niet.
Terwijl ik dit typ schreeuwt men in Studio Voetbal tegen elkaar. Op leven en dood, het gaat over AZ en Louis van Gaal.
Ik wist helemaal dat die iets met elkaar hadden, laat staan dat het een slecht huwelijk was.
Hou eens op zeg, gezien de hevigheid zou het me bijna nog gaan interesseren.

Eigenlijk was ik al lang mening-moe maar op dit moment weerhoudt de overdaad overal me aan het hebben van een mening.

Ik zag deze week respectievelijk Frank Boeijen en Rowwen Heze in het theater.
Tussendoor was ik druk op de werkvloer en in het gezin.
Natuurlijk vond ik overal weer van alles van.
Van links naar rechts en van boven tot onder was ik vervuld van een mening.

Samenvattend kan ik stellen dat een dubbele middenoorontsteking en een jongetje van vier een slechte combinatie zijn.
Zijn ‘mama, wat moet ik nou doen, help me dan toch!’ sneed dwars door mijn ziel.
Handen hulpeloos in de lucht en weer snel om hem heen.
In de hoop dat ik snel een beter statement heb.
Beter dan ‘lieve schat, ik kan er niets aan doen, het gaat vast snel weer over.’

Machteloosheid ten voeten uit.

Ik wantrouw aanvangstijden.
Niet die van een theater, die zijn vrij stipt. Nee: aanvangstijden in zalen, feesttenten en andere podiumgelegenheden. Zo van: ‘zaal open~ 20.30u’ en aanvang~21.30u’.
Ik trap er niet meer in. Zelden wordt er voor 22.15u een noot gespeeld die niet uit een roadie komt.
Zo ging het ook vrijdag, we namen uitgebreid de tijd om Deventer te bereiken. Glas wijn op de tussenstop, we overwogen zelfs om daar maar gewoon te blijven zitten. ‘Hoe laat denken jullie dan dat het begint?’ informeerde ik. ‘Nou gewoon, half tien’ was het stellige antwoord.
‘Ha-ha-ha’ deed ik stoer.
Onderweg overwogen we om maar gewoon wat rond te blijven rijden. Minstens zo leuk.
‘Geniet van het moment’ riep één van ons. En ‘de reis is het doel’.

Zo keutelden wij opgewekt naar Deventer.
En minstens zo blijmoedig scharrelden wij door Deventer. Daar wilden we wel wonen, dat was ook een leuk pand en waarom Deventer eigenlijk zo een eind weg ligt.

De band in het Burgerweeshuis was al begonnen.
‘Krijgen we korting?’ vroeg één van ons ~ en ik was het niet. ‘Moet je maar op tijd komen’ sprak de niet al te vriendelijk uitkijkende kassameneer streng.
‘Wij zijn anders al twee uur onderweg’ sputterde ik tegen en vier paar ogen prikten meewarig in mijn rug.

CCC INC (Bron o.a. De Encyclopedie van de Nederlandse Popmuziek)
FOLK- EN AMERICANA-FORMATIE DIE EIND JAREN ZESTIG EN BEGIN JAREN ZEVENTIG UITERMATE SUCCESVOL IS IN HET CLUBCIRCUIT. SPEELT ALS ENIGE NEDERLANDSE BAND OP HET HOOFDPODIUM VAN HET KRALINGEN-FESTIVAL. NA HET OPHEFFEN VAN DE BAND ZIJN VOORMALIGE BANDLEDEN VAN BEUSEKOM EN SCHREURS BETROKKEN BIJ DE OPRICHTING VAN STICHTING POPMUZIEK NEDERLAND EN WORDT JANSZ BEGIN JAREN TACHTIG TIENERIDOOL MET DE BAND DOE MAAR.

Ach wat een feest! De mannen zijn inmiddels wat ouder en een paar carrieres verder. En wat een genoegen om te zien dat de huidige ambitie op gaat in grenzeloos plezier, en vooral ligt in het samen spelen.

We kochten na afloop de compilatiebox: met maar liefst elf cd’s vol geschiedenis en een dvd ter illustratie hiervan.
Om kwart over twee rolden we het belendende kroegje uit.
‘Hoe laat zijn jullie eigenlijk begonnen?’ informeerde ik terloops.
‘Ongeveer kwart voor tien’ was het antwoord.

We hadden drie kwartier gemist.
Reden genoeg voor een gezamenlijke conclusie:
‘we moeten dit snel nog een keer helemaal zien.’

Persoonlijke highlight.
Vroeger beleefde ik altijd al veel plezier wanneer Joost Belinfante zijn ei legde in ‘Nederwiet’.
De monoloog wordt steeds fraaier,
hieronder ongeveer de helft van zijn hedendaagse verhaal.

Vrijdagavond jongstleden.
Wagen volgeladen, hup: naar 'Het Burgerweeshuis' in Deventer.
Genieten met de grote G.

[later wat meer]

Ik heb zojuist een monatoetje in de kliko gekieperd.
Het zag er best acceptabel uit: mooi geel en een zonnig rood sausje.
De uiterste houdbaarheidsdatum gooide roet in het eten, want veertien december 2007.

Is het carnaval eigenlijk al afgelopen?
Hier niet.

[Dit om de feiten maar even weer te geven
en hoe gemakkelijk het is er achteraan te lopen.]