Waar ik op het moment relatief de meeste tijd aan besteed?
Lijkt me logisch: aan douchen.
Voorheen niet hoor. Toen ging het van hup, kraan aan, shampoo, douchegel &klaar.

Tien minuten.

Vroeger kon ik wel lang douchen. Toen douchen nog een soort van sociaal gebeuren was hield ik het wel anderhalf uur vol. Minstens. Daarna duurde het dan nog een keer zo lang om je afwashanden weg te laten trekken. Dat hoorde bij het spel.
Tegenwoordig is douchen een wat praktischer aangelegenheid.
Maar op dit moment dus even niet.

Dat kwam zo, de douche was lek. Of eigenlijk de douchevloer. De douchevloer was al wat langer lek maar het begon de spuigaten uit te lopen. Uit het plafond in de hal bijvoorbeeld, daar zitten blijkbaar spuigaten in.
Dus toen moesten alle tegeltjes eruit.
En vervolgens moeten alle tegeltjes er weer in. Maar die hadden ze bij de bouwmarkt niet op voorraad en tien werkdagen zijn twee weken.
Ondertussen douchen wij overal en nergens en dat kost dus veel tijd.

Ik vertrek als een campinggast met een beautycase onder de arm. Lach niet, een beautycase heet nou eenmaal zo en is best handig verder.
Het douchen kost nog steeds tien minuten.

Het sociaal gebeuren eromheen, daar gaat de tijd in zitten. Je kunt niet zomaar ergens binnen komen rennen, onder de douche springen en weer verdwijnen. Neen. Daar hoort koffie bij en een gesprek.

Ervoor en erna.

Je bent zo anderhalf uur verder.

Locatie: tankstation.

'Moet ik nou echt mijn leeftijd vertellen??' informeerde ik snaaks bij de man achter de balie.
Aan de schappen achter hem hingen allerlei vrolijke campagne-banners.
'Tabak? Maak eerst bekend hoe oud je bent'.

En ik wilde roken. Vandaar.

Hij bekeek me van top tot teen. Zoals tankstationbeheerders dat kunnen.
Zo ik zelf terloops ook graag even doe als ik word vastgelegd op zo een 'opsporing verzocht'-schermpje, terwijl ik binnenwandel.

'Vijfendertig' zei hij stellig.
'Dank je wel' zei ik. Minstens zo kordaat.
'Nou, vertel eens??' vroeg hij door.

En toen was de lol er weer af.